فرق روانشناس و روانپزشک

خیلی ها فرق روانشناس و روانپزشک و نمیدونن.و موقعی که با یه مشکل مواجه میشن تازه میگردن ببینن باید پیش کدوم یکی برن.

• روانشناس و روانپزشک چه فرقی با هم دارند؟
• روانشناسی و روانپزشکی چه فرقی با هم دارند؟
• آیا روانشناس و روانپزشک از یک روش درمانی استفاده می کنند؟
• از کجا بدانم پیش روانشناس بروم یا روانپزشک؟
• روانشناسی بالینی با عمومی چه فرقی دارد؟
• برای حل مشکلم از روانکاو کمک بگیرم یا روانشناس یا روانپزشک؟
• روانشناسی بهتر است یا روانپزشکی
• سوالاتی که روانپزشک می پرسد
• تفاوت مشاور و روانشناس و روانپزشک

بعضیا رو دیدم که صرفا با شنیدن این جمله که تو مشکل داری و باید بری پیش روانشناس یاد داروهای اعصاب میفتن و قید حل کردن مشکلشون و میزنن .اما باید بدونین که خیلی از مسائل فقط با رفتن پیش روانشناس حل می شن و اصلا نیاز نیست که شما نگران مشکل روانی و مصرف قرص باشید.تازه بعضی وقتا همین کمک گرفتن از روانپزشک و مصرف دارو خیلی روند بهبودی رو سریع می کنه.پس بدون اینکه در مقابل این موضوع گارد بگیرین بهتره که فرق روانشناسی و روانپزشکی و توی این مقاله بخونین.

فرق روانشناس با روانپزشک چیست؟

فرق روانشناس و روانپزشک این است که روانپزشکان دارای مدرک پزشکی و تخصص روانپزشکی هستند. آنها از گفتار درمانی ، داروها و سایر روشهای درمانی برای معالجه افرادی که زمینه های بیماری های روانی مانند اختلالات اضطرابی، اختلال بیش فعالی و نقص توجه (ADHD)، اختلال دو قطبی، افسردگی شدید، اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)، روانگسیختگی و… را دارند استفاده می کنند.

مشاوره در واقع همان روانشناسی است که یکی از مهمترین و رایج ترین انواع آن مشاوره افسردگی است.

اما روانشناسان حتی اگر مدرک دکترا هم داشته باشند نمیتوانند برای مراجعین خود دارو تجویز کنند بلکه فقط باید با گفتار درمانی و تکنیک های روانشناسی بیمار را درمان کنند.

فرق روانشناسی و روانپزشکی

فرق روانشناسی و روانپزشکی در این است که روانشناسی به مطالعه نحوه تفکر ، نحوه عملکرد ، واکنش و تعامل افراد می پردازد. روانشناسی رشته ای است که به ذهن و رفتارهای انسان مربوط می شود.آنها ناهنجاری های عاطفی و اجتماعی را درمان می کنند اما اجازه تجویز دارو ندارند.

روانپزشکی رشته ایست که به مطالعه مشکلات روانی و تشخیص ، مدیریت و پیشگیری از آنها می پردازد. روانپزشکان بعنوان یک پزشک از تجربیات بالینی خودشان برای درمان اختلالات روانی، عاطفی و رفتاری استفاده کرده و به کمک دارو و روان درمانی بیمار را معالجه میکنند.

روانشناسان و روانپزشکان اغلب برای گرفتن نتیجه بهتر و کمک به بهبود سریع بیماران با هم همکاری میکنند.

تفاوت روانشناس و روانپزشک از نظر نوع درمان

تفاوت روانشناس و روانپزشک از نظر درمانی که برای بیمار در نظر میگیرند تا حدودی متفاوت است.البته ممکن است روانشناس و روانپزشک با هم کار کنند.یعنی روانشناس بعد از ویزیت مراجع اگر نیاز به روانپزشک را احساس کند ابتدا بیمار را به یک روانپزشک ارجاع می دهد و سپس با گفتاردرمانی و تکنیک های روان درمانی فرد را درمان می کند.

رفتار درمانی شناختی یا CBT نوعی گفتاردرمانی است که روانشناسان مرتباً از آن برای کمک به مردم در غلبه بر افکار منفی و الگوهای تفکر استفاده می کنند.گفتگو درمانی می تواند به شکلهای مختلف انفرادی، گروهی یا خانواده درمانی انجام شود.

یک تفاوت روانپزشک و روانشناس این است که روانشناسان ممکن است درمانهایی را انجام دهند که روانپزشکان معمولاً انجام نمی دهند ، مانند بازی درمانی. این نوع درمان شامل اجازه دادن به کودکان برای بازی آزادانه در یک اتاق بازی ایمن با رعایت قوانین یا وجود محدودیت بسیار کم است.

روانشناسان با تماشای بازی کودکان ، می توانند اطلاعاتی در مورد رفتارهای مخل و آنچه کودک نمی تواند بیان کند را بدست می آورند. سپس می توانند مهارت های ارتباطی ، مهارت حل مسئله و رفتارهای مثبت تر را به کودکان بیاموزند.

در مواردی که بیماری به مرحله حاد رسیده باشد ممکن است روانپزشک از روش های درمان مثل الکتروشوک درمانی که شامل اعمال جریانهای الکتریکی به مغز است یا نوردرمانی که شامل استفاده از نور مصنوعی برای درمان افسردگی فصلی به ویژه در مکان هایی که زیاد نور خورشید ندارند، استفاده کند.

روانپزشک یا روانشناس؟ پیش کدامیک بروم؟

در برخی مواقع فرد نمی تواند بدرستی تشخیص دهد که علائمش مربوط به روانپزشک یا روانشناس است.در اینگونه موارد پیشنهاد ما اول مراجعه به روانشناس است چراکه ممکن است اصلا نیازی به روانپزشک نباشد.

اگر دوران سختی را سپری می کنید یا می خواهید روی افکار و رفتارتان کار کنید روانشناس بهترین انتخاب برای شماست.

چنانچه پدر یا مادری هستید که به دنبال راهی برای درمان فرزند خود میگردید ، یک روانشناس می تواند انواع مختلفی از روش های درمانی مانند بازی درمانی را ارائه دهد. اگر فرزند شما دچارمسئله ذهنی پیچیده تری بوده و نیاز به دارو درمانی داشته باشد ، ممکن است روانپزشک انتخاب بهتری باشد.

در مجموع روانشناس می تواند بیشتر مشکلات شما را در هر زمینه ای حل کند فقط نمی تواند دارو تجویز کند.

بخاطر داشته باشید که بسیاری از مسائل رایج روانی ، از جمله افسردگی و اضطراب ، اغلب با ترکیبی از دارو و گفتاردرمانی معالجه می شوند. روانشناس جلسات درمانی را بطور منظم با بیمار خواهد داشت ، در حالی که روانپزشک داروها را مدیریت می کند.

 

تفاوت روانشناسی بالینی و عمومی

اگر به دنبال حرفه روانشناسی هستید ، ممکن است این سوال برای شما پیش آمده باشد که تفاوت روانشناسی بالینی و عمومی چیست؟

تفاوت اصلی در مسیرهای آموزشی آنها است. روانشناسان عمومی در زمینه ارزیابی، تفسیر و اجرای آزمون های مختلف آموزش دیده اند. از این آزمون ها می توان به منظور ارزیابی مهارت های فکری ، نقاط قوت و ضعف شناختی ، ویژگی های شخصیتی ، ترجیحات و استعدادهای شغلی و نوروسایکولوژی استفاده کرد.

برای مطالعه و آگاهی بیشتر درباره متخصص روانشناسی عمومی به صفحه روانشناسی عمومی چیست مراجعه فرمایید

روانشناسی عمومی، به مطالعه رفتارهای ذهنی و عملکردهای روانشناختی می پردازد .در حالی که روانشناسی بالینی علاوه بر مطالعه علمی به ارزیابی و سپس درمان بیماریهای روانی هم می پردازد.

جهت آشنایی بیشتر با روانشناس بالینی به صفحه روانشناسی بالینی مراجعه فرمایید.

 

فرق روانشناس و روانپزشک و روانکاو

فرق روانشناس و روانپزشک و روانکاو در این است که روانکاوان ، با افرادی کار می کنند که از طیف وسیعی از مشکلات عاطفی از جمله افسردگی ، ترس ، اضطراب ، ضربه و وسواس رنج می برند.روانکاو با کمک خود فرد و از روی روابط گذشته و فعلی بیمار ، نحوه تأثیر عوامل ناخودآگاه بر رفتار آنها را کشف می کند.

روانکاوی می گوید که ما از بسیاری از عواملی که بر احساسات و رفتارمان تأثیر می گذارند بی اطلاع هستیم. به عبارت دیگر ، زندگی ما نه تنها توسط فرایندهای آگاهانه بلکه بوسیله ناخودآگاه شکل می گیرد.

روانکاو کسی است که بر مبنای نظریه های روانشناسی و روش های درمانی معتقد است همه ی افراد افکار، احساسات، خواسته ها و خاطرات ناخودآگاه دارند که با روانکاوی احساسات سرکوب شده و تجربیات تلخ که ریشه در ذهن ناخودآگاه دارند آزاد می شوند.

روانکاوی معمولاً یک درمان فشرده است و به تعهد محکمی از جانب بیماران نیاز دارد چرا که فرد باید ۲ تا ۵ بار در هفته در جلسات روانکاوی شرکت و با روانکاو همکاری کند.

روانشناس در نقش یک مشاور یا درمانگر با استفاده از روان درمانی به بیماران کمک می کند تا با مشکلات روحی و روانی خود کنار بیایند و آنرا درمان کنند. روانشناسان معمولاً مهارتهای قدرتمندتری در برقراری ارتباط و درک این مساله دارند که فرایندهای مغزی چطور روی سلامتی احساسی فرد اثر می گذارد.

روانشناسان غالباً از طریق آزمایش های کنترل شده ، روانکاوی یا روان درمانی ، اطلاعات بیمار را ارزیابی می کنند. آنها همچنین از آزمون های شخصیت ، عملکرد ، استعداد یا هوش برای پی بردن به مشکل دقیق مراجع استفاده می نمایند. روانشناس معمولا روی مشکلات فعلی فرد فوکوس می کند و کاری با گذشته بیمار ندارد اما روانکاو فرد را به گذشته می برد و منشا مشکلش را پیدا می کند.

به روانپزشکان این اختیار داده شده که برای معالجه بیماران خود نسخه بنویسند. وقتی روانپزشکان با بیماران ملاقات می کنند و از بیماری فرد آگاه می شوند یکسری دارو تجویز می کنند و در جلسات بعدی دوزهای دارو را کم یا زیاد کرده و میزان پیشرفت و علائم بیمار را در طی مصرف این داروها بررسی می کنند. روانپزشکان روی درمان بیماری های روانی و رفتارهای غیرعادی افراد کار می کنند.

روانشناسی بهتر است یا روانپزشکی

عده ای میپرسند روانشناسی بهتر است یا روانپزشکی؟ اول باید ببینیم که هدف شما از این سوال چیست چون برداشت های متفاوتی وجود دارد.

اگر بدنبال انتخاب رشته هستید و می خواهید بدانید که رشته روانشناسی بهتر است یا روانپزشکی باید بگوییم که این دو رشته در عین اینکه از هم جدا هستند اما به یکدیگر هم وابسته اند. شاید بپرسید چرا وابسته؟ از شیوه کنکور و تحصیلات دانشگاهی در این دو حوزه که با هم متفاوت است می گذریم.همانطور که می دانید بسیاری از افرادی که برای حل مشکلات سلامت روان خود به روانشناس مراجعه می کنند با بیماری هایی مثل افسردگی، استرس و اضطراب و … سروکله می زنند.

برای آشنایی بیشتر با روانشناسی می توانید به کارگاه های این رشته مراجعه نمایید برای آشنایی بیشتر به صفحه کارگاه روانشناسی مراجعه نمایید.

اگر روانشناس تشخیص دهد که فرد فقط با کمک مشاوره نمی تواند فرایند بهبودی را طی کند او را به یک روانپزشک ارجاع می دهد تا با کمک همدیگر به تسریع روند بهبودی بیمار کمک کنند.اینجاست که بحث روانشناسی و روانپزشکی به هم ربط پیدا می کند.در واقع در روانپزشکی، دکتر خیلی برای صحبت کردن با بیمار و پیدا کردن ریشه مشکلات صحبت نمی کند بلکه براساس تشخیص روانشناس یا برمبنای یکسری سوالات کلیدی برای شخص دارو تجویز می نماید.

حالا برویم سراغ اینکه بهتر است به روانشناس مراجعه کنید یا روانپزشک؟ همانطور که در ابتدای مقاله هم گفته ایم توصیه ما در ابتدا مراجعه به روانشناس است چون شاید اصلا شما به دارو درمانی نیاز نداشته باشید و استفاده بیخود از دارو مشکلات دیگری برایتان ایجاد کند.یا اینکه مشکل شما با چند جلسه مشاوره حل شود.پس گزینه بهتر رفتن پیش روانشناس است.اگر استفاده از دارو برای شما واجب باشد خود روانشناس این را به شما می گوید.

سوالاتی که رواپزشک می پرسد

اگر قبلاً هرگز به روانپزشک مراجعه نکرده‌اید، ممکن است بخواهید بدانید که در اولین قرار ملاقات چه سوالاتی از شما پرسیده می شود؟ هرچه بتوانید در مورد نگرانی های خود، سابقه بیماری و علائمی که دارید صادقانه تر حرف بزنید، درمان شما موثرتر خواهد بود.از جمله سوالاتی که روانپزشک می پرسد این است؟

چه مساله ای باعث شده که الان اینجا باشی؟

ممکن است مشکل خواب یا اعتیاد و … داشته باشید.خیلی مهم است که همه چیز را بی کم و کاست به پزشک بگویید. جزئیاتی که ارائه می کنید به روانپزشک کمک می کند تا بیماری شما را به طور موثر تشخیص دهد و درمان کند.

اولین باری که متوجه علائم خود شده اید کی بوده؟

برخی از علائم ممکن است از قبل وجود داشته باشند اما یکسری از علامت ها هم شاید تازه ایجاد شده باشند.روانپزشک ارتباط بین این مشکلات را پیدا می کند و اختلالات روانی را تشخیص می دهد.

تا به حال چه روشهایی را برای درمان خود امتحان کرده ای؟

مغز انسان پیچیده است و هیچ فرمول واحدی برای دستیابی به سلامت روان وجود ندارد. اکثر افرادی که به روانپزشک مراجعه می کنند احتمالا خودشان نتوانسته اند به تنهایی مشکل را حل کنند. اگر بتوانید فهرستی از چیزهایی را که امتحان کرده اید به روانپزشک خود ارائه دهید، به او کمک می کنید تا ایده بهتری در مورد برنامه درمانی شما بدهد.

تفاوت مشاور و روانشناس و روانپزشک

قبلا در خصوص تفاوت روانشناس و روانپزشک صحبت کردیم اما حالا میخواهیم در مورد مشاور حرف بزنیم و ببینیم که کار اصلی مشاور چیست؟

مشاوران می توانند عنوان درمانگر هم داشته باشند.آنها به مراجعان خود کمک می کنند که اهداف و پتانسیل های خود را شناسایی کنند و در جهت رسیدن به آنها گام بردارند.مشاوران می توانند راه حل های خوبی برای مشکلات شما پیدا کنند و در جهت رفع ناراحتی های عاطفی به شما راهکار بدهند.

بعضی از مشاوران روی طیف وسیعی از مسائل کار می کنند اما برخی دیگر فقط در یک حوزه مراجع می پذیرند.

دامنه فعالیت مشاوران مشاوره سلامتی برای بهبود سلامت روان جامعه است.آنها تست های شخصیت، تست های عصبی روانی و … را انجام نمی دهند.

آنها در زمینه سلامت رفتاری و عاطفی اموزش دیده اند اما نمی توانند اختلالات رفتاری را ارزیابی و آرمایش کنند.

اما روانشناسان تخصصی تر به مشکلات نگاه می کنند و بهتر می توانند به بیماران کمک کنند.آنها اختلالات عاطفی و رفتاری را از طریق روان درمانی و سایر تکنیک های دیگر معالجه می کنند.

روانپزشکان هم کاملا متفاوت از روانشناس و مشاور عمل می کنند.آنها بیشتر روی دارودرمانی و عملکرد مغز فوکوس دارند.

روش های درمان روانپزشکی در مقابل روانشناسی

هنگام مقایسه روانشناس و روانپزشک، می‌توان به تفاوت در روش‌های درمانی آن‌ها پرداخت. هر دو این متخصصان بهبود احساسات و عواطف افراد را هدف قرار می‌دهند، اما رویکردهای آن‌ها در رفع مشکلات روانی و روحی متفاوت است. در اینجا تفاوت بین روانشناس و روانپزشک را در روش‌های مداخله درمانی بررسی می‌کنیم.

وظایف روانپزشک

• روانپزشک، به عنوان یک پزشک متخصص، مجاز به نسخه‌نویسی داروها است و می‌تواند بر اساس آزمایشات فیزیکی و تاریخچه پزشکی، مشکلات روحی و روانی را با اختلالات بیولوژیکی مرتبط کند.
• آن‌ها برای بسیاری از اختلالات روانی مانند افسردگی، اضطراب، اختلال دوقطبی، ADHD و اسکیزوفرنی، داروهایی به منظور درمان موثرتر ارائه می‌دهند.
• روانپزشک ممکن است ترکیبی از درمان دارویی و روان‌درمانی یا مشاوره را پیشنهاد دهد، و در بعضی موارد، به دلیل شدت بیماری، اقدام به ارجاع به متخصصان دیگر نماید.

وظایف روانشناس

• روانشناس، از تخصص خود در روان‌شناسی برای ارائه مشاوره و درمان استفاده می‌کند.
• آنها معمولاً تمرکزشان بر روی حل مشکلات خاص و یادگیری مهارت‌های مقابله با مشکلات است، و از روش‌هایی مانند رفتاردرمانی شناختی استفاده می‌کنند.
• روانشناسان معمولاً نمی‌توانند دارو تجویز کنند و تمرکزشان بر روی بهبود الگوهای رفتاری و افکاری فرد است.

بنابراین، هر کدام از این متخصصان دارای رویکرد و روش‌های مختلفی برای مداخله درمانی هستند و انتخاب بین آنها بسته به نیازها و شرایط فردی افراد متفاوت است.

13 بهمن, 1402